Herfst

De tijd vliegt. Zo neem je afscheid van een heerlijke zomervakantie en zo staat de herfst vakantie voor de deur.

Je bent dit schooljaar met veel enthousiasme begonnen. Na even opstarten had je er zin in en kwam je veel al enthousiast om 11.00 uur thuis. Toch zien we dat het niet gemakkelijk voor je is. Naar mate de weken vorderden zien we je toch meer moe zijn. Meer verdriet hebben en helaas dan ook meer boos zijn. Boos op mij, op je broer, op jezelf op alles en iedereen. We zien dat je gefrustreerd bent. Frustratie omdat je al op tijd opgehaald word. Maar ook frustratie omdat je vind dat je niet goed genoeg kan kleuren. Of niet hard genoeg kan rennen. Frustratie omdat een ander altijd ‘beter’, ‘sneller’ of ‘meer’ kan dan jij.

Waar je in de zomervakantie een aantal weken heel relaxed bent geweest zien we dat beetje bij beetje af brokkelen. Aan het einde van het jaar zitten onze weekenden ook wat voller dan goed voor je is. Dit gebeurt niet bewust, dit sluipt erin. Waarom? Tja ik denk omdat er veel is wat we leuk vinden. Maar ook omdat we het moeilijk vinden om ‘nee’ te verkopen tegen anderen. Doen wat we denken dat moet of hoort. Doen wat er van ons verwacht word. Waarom? We willen niemand tegen het hoofd stoten denk ik. Gek he? Als we ‘ja’ blijven zeggen tegen de anderen, zeggen we eigenlijk ‘nee’ tegen jou….

Je bent gestart met zwemlessen. Nu hoor ik om ons heen afvragen of dit dan wel verstandig is…. Tja een goede vraag. Die afweging hebben wij ook genomen. Maar wij denken dat dit wel goed voor je is. Allereerst omdat we het belangrijk vinden dat je ‘zwemvaardig’ gaat worden. En ten tweede omdat het bij je revalidatie centrum kan. Samen met andere kinderen. Kinderen die niet voor niets zwemmen bij een revalidatie centrum. Kinderen die net als jij hun eigen pad moeten volgen. We hopen dat je daar ziet dat het oké is als het allemaal niet volgens plan gaat. Als je niet de snelste bent. Dat het niet erg is dat je been of je arm even niet lukt. Dat het echt niet geeft als je meer dan moe bent na het volgen van een zwemles. We hopen dat jij je ook hier op je plek voelt. Met het leren zwemmen als doel, maar voor ons nog belangrijker een positieve bijdrage aan je zelfvertrouwen. Om die reden vinden wij het toch heel belangrijk dat jij hieraan gaat deelnemen.

Het klinkt allemaal zo makkelijk, dat doen wat goed voor jou is. Maar ik vind het toch een hele uitdaging. We merken bijvoorbeeld dat we veel vragen of opmerkingen krijgen. Sommige daarvan zijn eerlijk gezegd best kwetsend. Er ligt vaak een (voor)oordeel in verscholen. Vragen waarom we dingen doen zoals we ze doen. Vragen over waarom we bepaalde keuzes maken. Ik wil graag hopen dat het met ‘niet weten’ te maken heeft. Vaak hoor ik nog; ‘als dit straks over is’. Dan lach ik het maar wat weg, hoezo over? Dit is onze realiteit. En daarin willen we voor iedereen het beste. Voor jou, je broer en onszelf.

We gaan genieten van de herfstvakantie. De bomen laten de blaadjes los. Misschien moeten wij loslaten wat een ander vind. En meer ‘ja’ tegen jou zeggen en ‘nee’ tegen al het andere.